In een Brief aan het Volk van God richten de synodeleden zich nog voor het afsluiten van de werkzaamheden tot het brede publiek.

GEPUBLICEERD OP DONDERDAG 26 OKTOBER 2023 / Kerknet / Lieve Wouters

Wat valt ons op in de brief?

Vorige week donderdag stelde het synodesecretariaat aan de vergadering voor om, behalve een slottekst, ook een brief te publiceren waarin de gelovigen rechtstreeks worden aangesproken en betrokken bij het proces. Maandag 23 oktober werd die inmiddels uitgewerkte tekst voorgelegd aan de vergadering en vervolgens nog wat aangepast. Woensdagmiddag werd hij dan goedgekeurd en tegen de avond gepubliceerd. Je leest hem hier integraal in Nederlandse vertaling.

In de eerste paragrafen wordt de unieke ervaring geschetst, die begon met een oecumenische gebedswake op het Sint-Pietersplein op 30 september. Na een evocatie van de context van een wereld in crisis wordt de tekst iets concreter over het werk dat na 3,5 week vergaderen, werd verzet en wat de wereldkerk te doen staat.

In een betekenisvolle zin klinkt het dat het enige fundament van het kerkelijk leergezag, het kruis van Christus is: ‘Het kruis is in feite het enige spreekgestoelte van Hem die, door zijn leven te geven voor de redding van de wereld, zijn leerlingen aan zijn Vader toevertrouwde, opdat ‘allen één zouden zijn’ (Joh 17,21).’

Op de vraag ‘hoe moet het nu verder?’, antwoordt de tekst:

• een kerkelijk praktijk cultiveren die de betrokkenheid van gelovigen bevordert, zodat iedereen deze dynamiek van een missionaire gemeenschap mag en kan beleven. ‘Het gaat niet om ideologie, maar om een ervaring die geworteld is in de apostolische traditie.’
• absoluut naar iedereen luisteren, te beginnen bij de armsten, al wie zich buitengesloten voelen, zelfs door de Kerk, naar wie het slachtoffer is van racisme, in het bijzonder in regio’s waar inheemse volken en hun culturen werden geminacht. ‘Bovenal heeft de Kerk van onze tijd de plicht om in een geest van bekering te luisteren naar hen die het slachtoffer zijn geworden van misbruik door leden van het kerkelijk lichaam, en zich er concreet en structureel voor in te zetten dat dit niet meer gebeurt.’
• luisteren naar leken, vrouwen en mannen, naar kinderen, jongeren en ouderen, naar gezinnen. ‘Ze moet de stem verwelkomen van hen die betrokken willen zijn bij de diensten van leken en die willen deelnemen aan de beraadslagingen en besluitvormingsstructuren.’
• de woorden en ervaringen van gewijde ambtsdragers verzamelen; van priesters en diakens maar ook van religieuzen.
• verder werk maken van de interreligieuze dialoog

De uitdagingen en vragen blijven groot en talrijk. Lokale kerken kunnen alvast aan de slag met heel wat ideeën en goede voornemens. Nu is het uitkijken naar het syntheseverslag van de eerste sessie van de synode in Rome (tweede sessie in oktober 2024), waarin zal blijken over welke punten er overeenstemming werd bereikt, welke vragen open blijven en welke stappen er tegen oktober ‘24 overal te nemen zijn. Daarover zijn de synodeleden nog volop in beraadslaging.

Verslag vormelingendag
Zaterdag 21 oktober stond al geruime tijd in onze agenda. Op die dag stond een
vormelingendag gepland voor de hele pastorale eenheid Heilige Thomas rond het thema
“Alles wat ademt en leeft”. Uiteindelijk bleek enkel onze catechesegroep, die bestaat uit de
vormelingen van OLV Olen en St-Jozef-Olen, interesse te hebben in deze dag dus
organiseerden we de activiteiten zelf in vrije basisschool Toermalijn.
Na de verwelkoming en een bezinnend stellingenspel, waarbij de vormelingen pittige vragen
voorgeschoteld kregen, konden we starten met ons hoofdprogramma. Dat bestond uit een
afwisseling van spel, verdieping en opdrachten. De ruime groep van bijna dertig vormelingen
werd verdeeld in drie kleinere groepjes. Via een doorschuifsysteem konden ze in de
voormiddag kennis maken met verschillende activiteiten. Zo konden ze in de knusse
woonwagen op de speelplaats luisteren naar gastspreker Joeri Cortens, papa van één van
onze vormelingen en werkzaam bij Natuurpunt. Hij gaf wat meer duiding rond
milieuproblematieken en de klimaatverandering. Verder op de speelplaats werden de
jongens en meisjes dan weer uitgedaagd door een team van superdieren. Ze namen het in
verschillende sportdisciplines op tegen onder andere het jachtluipaard, de mier, de
kangoeroe en de slingeraap. Zo leerden ze spelenderwijs wat voor een wondere schepsels er
op onze planeet rondlopen. Vooral de uitdaging “eet zoveel mogelijk letterkoekjes in één
minuut” tegen de rups, een echte veelvraat, viel goed in de smaak. Derde luik van de
voormiddag was een knutselopdracht waarbij ze een potje voor een theelichtje konden
versieren. Die potjes werden aan het einde van de dag gebruikt bij de afsluitende bezinning
en konden nadien mee naar huis. Na een deugddoende middagpauze was het tijd om aan
het namiddagprogramma te beginnen. Ook nu konden de vormelingen luisteren naar een
gastspreker. Ingrid Vangenechten kwam hen vertellen over haar engagement bij de
welzijnsschakel. Er werd met grote oren én ogen geluisterd naar haar verhaal en er kwamen
ook heel wat verhalen en vragen van de vormelingen. We trokken samen ook op
zwerfvuiltocht waarbij we na een korte ronde om de school twee volle vuilniszakken vol
hadden verzameld. Tenslotte hadden we ook een lading houtblokken voorzien waarmee
onze vormelingen zo’n hoog mogelijke toren moesten bouwen. Eerst mochten ze daarbij
overleggen, daarna mochten ze opnieuw proberen maar dan zonder met elkaar te spreken.
Hierbij werd de symboliek van het bijbelverhaal rond de toren van Babel gebruikt.

Tenslotte staken we de straat over om de dag af te sluiten met een bezinning in de kerk.
Hierbij werd de liefde vergeleken met een zee die ons helemaal wil overspoelen. Als we dat
durven toelaten en ons helemaal doen verdrinken in de liefde, moeten we de dijken
afbreken die we tegen de zee van liefde hebben opgetrokken. Ze werden er zowaar stil van…
Dank aan alle vormelingen voor hun flinke inzet en aandacht.