Rode draad in de lezingen: Op een dag zal de wereld vergaan…

Ook in tijden van angst en verschrikking blijven, voor wie gelooft, de vooruitzichten hoopvol, zo blijkt uit de schriftverhalen van vandaag.

Maleachi, Paulus en Jezus waarschuwen tegen dweperij en paniek.
Zij manen aan tot nuchtere standvastigheid.

Eerste lezing Maleachi 3, 19-20a   De dag van de Heer

De profeet Maleachi schetst de dag van het einde van de wereld: het wordt een vernietigende dag voor wie kwaad deed, maar een dag die genezing brengt voor wie in zijn leven met God rekening hield.

Tweede lezing 2 Tessalonicenzen 3, 7-12   Je eigen brood verdienen

Paulus roept de christenen van Tessalonika op om te werken voor de kost zodat ze niemand tot last zijn. Misschien vonden die christenen wel dat al dat werk niet meer de moeite was in het vooruitzicht van het einde van de wereld.

Evangelie Lucas 21, 5-19   Over de val van Jeruzalem.

Jezus laat zich van een heel pessimistische kant kennen: de wereld zal vergaan. Er zullen aardbevingen zijn, hongersnood, pest … mensen zullen christenen vervolgen en doden. Dit is de ene kant van de medaille, de andere kant ervan is standvastigheid. Door zo te zijn winnen jullie je leven, zegt Jezus.

Wie gelooft in een toekomst
zoals God die droomt,
zet er zich vandaag achter,
opdat die droom zou gerealiseerd worden.
Geloven is dan weten
dat velen het niet met je eens zullen zijn,
of niet willen meewerken,
en ondanks alles
in zijn naam toch verder doen.

Is weten dat God ons niet vrijwaart
van onrust en onbegrip,
van moeilijk begaanbare wegen.
Maar dat Hij ons ook zijn kracht geeft
om niet passief af te wachten,
maar om het met Hem te wagen
en altijd opnieuw,
in de voetstappen van Jezus,
verder te gaan.