Rode draad in de lezingen: door een smalle deur moeten, confronteert je met je eigen grootte en omvang. Je moet daar moeite voordoen: bukken, zijwaarts stappen

Eerste lezing Jesaja 66, 18-21 Ik verzamel alle volken

Wie mag binnen in het koninkrijk van God?
Iedereen is uitgenodigd, zegt de eerste lezing: alle volkeren en talen zijn welkom.

De profeet Jesaja brengt troost. Na de moeilijke periode van de ballingschap, komt de dag dat iedereen kind aan huis bij God zal zijn.

Tweede lezing Hebreeën 12, 5-7.11-13  Leren van een straf

In de tweede lezing worden wij ertoe aangespoord ons niet te laten ontmoedigen door lijden en beproeving.

De schrijver van de brief aan de Hebreeën staat stil bij moeilijke momenten in het leven. Hij ziet ze als een straf van God (iets wat we nu niet meer zouden zeggen) en als een middel om de eigen persoonlijkheid te vormen.

Evangelie Lucas 13, 22-30  De nauwe deur

Wie mag binnen in het koninkrijk van God?
Maar het gaat niet vanzelf, horen we in het evangelie.
Met Jezus aan tafel gaan betekent: willen leven zoals Hij,
ervoor zorgen dat de laatsten eerst komen en zelf op de laatste plaats gaan staan.

Voor Jezus was de nauwe deur een beeld om duidelijk te maken dat het Rijk van God niet zomaar vlot toegankelijk is. Op een bepaald moment gaat de deur zelfs helemaal dicht en lijkt de eigenaar helemaal niet geneigd om die te openen, hoe hard men ook klopt. Snel reageren blijkt dus de boodschap … en zonder inspanningen zal het niet lukken, want de deur is smal.

Het evangelie is geen zoethoudertje,
geen opium om ons in slaap te sussen.
Het reikt ons een nieuwe toekomst aan,
maar niet zomaar zondermeer.
Het evangelie wil geleefd worden,
het daagt ons uit om liefde te zijn,
zodat de laatsten op het eerste plan komen.
Het is niet gemakkelijk
om door de nauwe deur te gaan.
Er is maar één toegangsbewijs:
je geloof moet geleefd zijn,
moet omgezet zijn in daden.
Want het geloof zonder werken
is dood en nietszeggend.
We worden door God gekend
door onze werken van gerechtigheid.
Er is geen plaats voor zelfgenoegzaamheid,
voor ons welbevinden in gebed alleen!
Ons geloof moet gedaan worden!
Het evangelie maakt ons onrustig,
zolang er onderscheid is
tussen meer of minder,
tussen laatsten en eersten.
Het daagt ons uit
om Gods naam “Ik zal er zijn voor jou”
waar te maken in ons leven
en in ons werken.

Wim Holterman osfs