Olen : Einde van een “memorabele werf” in de Sint-Martinuskerk
De restauratiewerken aan het houtwerk en de altaren in de Sint-Martinuskerk van Olen-Centrum zijn voor 99 procent klaar. De noodkerk in de voormalige pastorij is inmiddels ontruimd. Vanaf Goede Vrijdag wordt er weer liturgie gevierd in het eeuwenoude kerkgebouw aan de Processieweg.
Fasering
De werken kaderden in een uitgebreid restauratieprogramma, dat in verschillende fasen verliep. De buitenkant van het kerkgebouw werd heel wat jaren geleden al aangepakt en ook binnen werden er in 2008 al werken uitgevoerd. Het portaal en de sacristie kregen een heel ander uitzicht, het podium in het koor werd vernieuwd, er werd een nieuwe trap geïnstalleerd in de toren, de plafonds werden hersteld en het hele kerkgebouw werd vanbinnen geschilderd.
Houtwerk en altaren
Nu ging het om de restauratie van het houtwerk: de lambrizering, de koorbanken, de biechtstoelen, de bidbanken, de balustrade van het hoogzaal en de houten wand van de voormalige doopkapel. Bovendien werden ook de drie grote altaren grondig onder handen genomen. Een behoorlijk groot project, dat voor 80 procent gefinancierd wordt door de Vlaamse overheid, voor 10 procent door het lokaal bestuur en voor 10 procent door de kerkfabriek. Het dossier was zeer grondig voorbereid door het architectenbureau ARAT uit Herentals en de opdracht werd gegund aan de Brasschaatse firma AltriTempi.
houttovenaars Dave en Bruno 
Architect Philip Baelus en projectleider Céryl Locht
Planning
De werken werden aangevat in april van vorig jaar en zouden oorspronkelijk duren tot Kerstmis. Na een tijd bleek evenwel dat deze deadline niet kon gehaald worden en in overleg werd besloten dat alles klaar zou zijn tegen vrijdag 15 maart. Bedoeling was dat de kerkfabriek en het parochieteam dan nog 14 dagen de tijd zouden hebben om de kerk opnieuw in te richten, zodat ze klaar was tegen de Goede Week. Daarvoor werd een strikte planning afgesproken en werd een beroep gedaan op vrijwilligers en op medewerkers van de Technische Dienstverlening van de gemeente.
herstelde lambrisering (voor kleuring) 
Detail van de afwerking
Afwerking
De werken zijn dus voor 99 procent klaar. Hier en daar moeten er nog enkele détails afgewerkt worden, maar de stofveroorzakende activiteiten zijn achter de rug. Inmiddels werd er ook gewerkt aan de elektriciteit en vonden er enkele schilderwerken plaats. Rest nog het herinstalleren van de geluidsinstallatie en dan kan vrijdag om 15.00 uur de eerste dienst in de kerk doorgaan: de kruisweg, in samenwerking met Samana Olen-Centrum.
Zitplaatsen
De kerkraad en het parochieteam hebben beslist om 100 van de oorspronkelijke stoelen (zetels) van de kerk terug te plaatsen, enkel in de middenbeuk. De reden daarvoor is de ervaring die opgedaan werd in de noodkerk. Daar stonden 60 stoelen opgesteld, dicht bij elkaar, omwille van de beperkte ruimte. Dat zorgde voor een intense verbondenheid tussen de aanwezigen. Die verbondenheid will men ook trachten te creëren in de kerk en daarom zullen er op een ‘gewone zondag‘ 100 plaatsen zijn. Voor vieringen op feestdagen en bij uitvaarten zullen er 100 extra stoelen bijgeplaatst worden. Er zijn ook nog eens 50 plaatsen op de zijbanken, zodat de maximumcapaciteit van de kerk 250 plaatsen bedraagt.
Goede Week
De laatste vieringen in de noodkerk waren op Palmzondag. Op Witte Donderdag is er geen viering gepland, maar wordt er verwezen naar de Sint-Jozefskerk. Op Goede Vrijdag is er de kruisweg om 15.00 uur. Tijdens het paasweekend zijn er twee vieringen: zaterdag om 18.00 uur en zondag om 10.30 uur. Beide vieringen worden voorgegaan door pater Jef Vleugels uit Vrasene, geassisteerd door gebedsleidsters Marleen Gebruers en Anneleen Adriaensens en door diaken Cis Marinus. Laatstgenoemde staat in voor de homilie.
Memorabel
Het interieur van de Sint-Martinuskerk is nu een pareltje. Architect Philip Baelus steekt zijn bewondering voor het geleverde werk niet onder stoelen of banken. De samenwerking met projectleider Céryl Locht van de firma AltriTempi verliep bijzonder vlot. De twee houtbewerkers die het grootste deel van de werken op zich namen, kregen terecht de eretitel ‘houtovenaars’. ‘Tovenaars’ zijn ook de dames die de restauratie van de drie altaren tot een goed einde gebracht hebben. Alle betrokkenen spreken over een “memorabele werf”, omwille van de kwaliteit van het werk, omwille van de vlotte samenwerking én omwille van het feit dat de Sint-Martinuskerk duidelijk nog een belangrijke plaats inneemt in de dorpsgemeenschap van Olen-Centrum. Dat bleek bijvoorbeeld nog eens tijdens een tweede open-werf-dag, enkele weken geleden, waarbij ruim 250 mensen een kijkje kwamen nemen.
