Olen : Einde van een “memorabele werf” in de Sint-Martinuskerk

De restauratiewerken aan het houtwerk en de altaren in de Sint-Martinuskerk van Olen-Centrum zijn voor 99 procent klaar. De noodkerk in de voormalige pastorij is inmiddels ontruimd. Vanaf Goede Vrijdag wordt er weer liturgie gevierd in het eeuwenoude kerkgebouw aan de Processieweg.

Fasering

De werken kaderden in een uitgebreid restauratieprogramma, dat in verschillende fasen verliep. De buitenkant van het kerkgebouw werd heel wat jaren geleden al aangepakt en ook binnen werden er in 2008 al werken uitgevoerd. Het portaal en de sacristie kregen een heel ander uitzicht, het podium in het koor werd vernieuwd, er werd een nieuwe trap geïnstalleerd in de toren, de plafonds werden hersteld en het hele kerkgebouw werd vanbinnen geschilderd.

Houtwerk en altaren

Nu ging het om de restauratie van het houtwerk: de lambrizering, de koorbanken, de biechtstoelen, de bidbanken, de balustrade van het hoogzaal en de houten wand van de voormalige doopkapel. Bovendien werden ook de drie grote altaren grondig onder handen genomen. Een behoorlijk groot project, dat voor 80 procent gefinancierd wordt door de Vlaamse overheid, voor 10 procent door het lokaal bestuur en voor 10 procent door de kerkfabriek. Het dossier was zeer grondig voorbereid door het architectenbureau ARAT uit Herentals en de opdracht werd gegund aan de Brasschaatse firma AltriTempi.

Planning

De werken werden aangevat in april van vorig jaar en zouden oorspronkelijk duren tot Kerstmis. Na een tijd bleek evenwel dat deze deadline niet kon gehaald worden en in overleg werd besloten dat alles klaar zou zijn tegen vrijdag 15 maart. Bedoeling was dat de kerkfabriek en het parochieteam dan nog 14 dagen de tijd zouden hebben om de kerk opnieuw in te richten, zodat ze klaar was tegen de Goede Week. Daarvoor werd een strikte planning afgesproken en werd een beroep gedaan op vrijwilligers en op medewerkers van de Technische Dienstverlening van de gemeente.

Afwerking

De werken zijn dus voor 99 procent klaar. Hier en daar moeten er nog enkele détails afgewerkt worden, maar de stofveroorzakende activiteiten zijn achter de rug. Inmiddels werd er ook gewerkt aan de elektriciteit en vonden er enkele schilderwerken plaats. Rest nog het herinstalleren van de geluidsinstallatie en dan kan vrijdag om 15.00 uur de eerste dienst in de kerk doorgaan: de kruisweg, in samenwerking met Samana Olen-Centrum.

Zitplaatsen

De kerkraad en het parochieteam hebben beslist om 100 van de oorspronkelijke stoelen (zetels) van de kerk terug te plaatsen, enkel in de middenbeuk. De reden daarvoor is de ervaring die opgedaan werd in de noodkerk. Daar stonden 60 stoelen opgesteld, dicht bij elkaar, omwille van de beperkte ruimte. Dat zorgde voor een intense verbondenheid tussen de aanwezigen. Die verbondenheid will men ook trachten te creëren in de kerk en daarom zullen er op een ‘gewone zondag‘ 100 plaatsen zijn. Voor vieringen op feestdagen en bij uitvaarten zullen er 100 extra stoelen bijgeplaatst worden. Er zijn ook nog eens 50 plaatsen op de zijbanken, zodat de maximumcapaciteit van de kerk 250 plaatsen bedraagt.

Vrijwilligers poetsen de stoelen.

Goede Week

De laatste vieringen in de noodkerk waren op Palmzondag. Op Witte Donderdag is er geen viering gepland, maar wordt er verwezen naar de Sint-Jozefskerk. Op Goede Vrijdag is er de kruisweg om 15.00 uur. Tijdens het paasweekend zijn er twee vieringen: zaterdag om 18.00 uur en zondag om 10.30 uur. Beide vieringen worden voorgegaan door pater Jef Vleugels uit Vrasene, geassisteerd door gebedsleidsters Marleen Gebruers en Anneleen Adriaensens en door diaken Cis Marinus. Laatstgenoemde staat in voor de homilie.

Memorabel

Het interieur van de Sint-Martinuskerk is nu een pareltje. Architect Philip Baelus steekt zijn bewondering voor het geleverde werk niet onder stoelen of banken. De samenwerking met projectleider Céryl Locht van de firma AltriTempi verliep bijzonder vlot. De twee houtbewerkers die het grootste deel van de werken op zich namen, kregen terecht de eretitel ‘houtovenaars’. ‘Tovenaars’ zijn ook de dames die de restauratie van de drie altaren tot een goed einde gebracht hebben. Alle betrokkenen spreken over een “memorabele werf”, omwille van de kwaliteit van het werk, omwille van de vlotte samenwerking én omwille van het feit dat de Sint-Martinuskerk duidelijk nog een belangrijke plaats inneemt in de dorpsgemeenschap van Olen-Centrum. Dat bleek bijvoorbeeld nog eens tijdens een tweede open-werf-dag, enkele weken geleden, waarbij ruim 250 mensen een kijkje kwamen nemen.

Wij zijn op zoek naar vrijwilligers

In onze Pastorale Eenheid zijn we altijd op zoek naar mensen die zich mee willen inzetten voor de opbouw van onze christelijke gemeenschap.

Alle helpende handen zijn welkom.
In al onze parochies zullen onze vrijwilligers jou verwelkomen met open armen.

Je vindt de contactpersonen van de verschillende werkvelden en parochies elders op deze website.

Gebedsleiders

Wij zoeken mensen die willen voorgaan in onze woord- en communiediensten.

Hiervoor kan je een opleiding volgen die wordt georganiseerd door ons bisdom.
Alle info vind je hier

St. Pieter en Pauwel Herenthout – Eerste communie stap 3: TAFEL

Een nieuwe bijeenkomst voor onze communicanten op zondag 17 maart ’24 met de begeleiders en als onderwerp TAFEL.

Eerst even terug in de tijd naar het Laatste Avondmaal van Jezus met Zijn vrienden.

Jezus zei: doe dit om aan mij te denken, als ik er niet meer ben… brood breken en wijn delen.

Vandaar dat de kinderen een broodje mochten kneden uit klei om dat dan te laten drogen en nadien in de communiedoos te steken.

Zullen we dan even oefenen hoe we “te communie gaan” bij HET GROTE MOMENT?

En ja, ze wisten al hoe het moest, met de handen een kommetje maken en HET LICHAAM VAN CHRISTUS ontvangen en dan AMEN zeggen.

Het Onze Vader bidden, gebeurt ook in de viering dus dat gebed zeggen we samen met de (groot)ouders.

Als we elkaar de vrede toewensen, is dat omdat we met iedereen vriend willen zijn. Het teken van de vrede is een witte duif, die knutselen we zodat alles in onze communiedoos verdwijnt om thuis nog eens te bekijken.

Op de speelplaats oefenden we uit volle borst de liedjes van stap 3 en dan op weg naar de kerk. Vertel het aan de mensen….Jezus wil voor altijd ons beste vriendje zijn….

Vele kinderen hadden een taakje of een tekstje om te lezen om actief te kunnen deelnemen en alles beter te begrijpen.

Er werd aandachtig geluisterd en meegevierd maar ook gezongen.

Dank aan alle meevierders aan deze mooie viering. We  kijken al uit naar de generale repetitie op WOENSDAG 1 MEI OM 9 u in de kerk.

Dat lijkt ook nog heel spannend !

Karin Lodeweyckx

Verantw. Eerste communie

Vormselcatechese Herenthout : Vuur en Olie

Vandaag zaterdag 16 maart is het weer zover, onze vormelingen komen samen voor ons vuur
en olie – spel. Gelukkig is weer best ok, zeker voor de tijd van het jaar, maar juist zoals het
weer had iedereen zin om mee te doen voor deze speciale catechese stap. Ook heel veel
helpende ouders, dankjewel.
Dit spel draait rond alles wat wij al gezien hebben in ons catechesejaar.
Wij willen nog even stilstaan bij elk belangrijk teken, symbool van en rond het vormsel.
Samen met hun catechist vervullen ze spelende, opdracht na opdracht.
Met een brandende kaars op stap gaan, terwijl de andere spreekwoorden zoeken tegen de tijd.
Een steen met olie bewerken, wat doet dit en wat doet olie nog meer?


Zo op naar de ballonnen. Die mogen ze vuur geven. Welke belangrijke stappen hebben we al
gezet en wat weten we nog…dit mag er allemaal op geschreven worden. En welke volgt er
nog …dat is moeilijk, welke ? Ja oefenen en ons Vormsel natuurlijk.
Ons vormselkruisje wordt gepuzzeld, en hun naam of een mooie eigenschap van hun zelf, of
iets liefs voor mama of papa wordt geschreven of getekend, op hun allerbest. Tot slot mogen
ze hun wensen nog te kennen geven en zien hoe ze gelukkig kunnen worden.
Voor allen een dikke proficiat en ook voor al de helpende handen, vrijwilligers en ouders die
ons spel fijner en betekenisvoller maakten.
Aansluitend nog een mooie intense viering samen met vele ouders. Daar krijgen onze
vormelingen hun kruisje van hun catechist, een bijzonder moment.
Nu op naar ons vormsel op zaterdag 6 april..
Oefenen woensdag 27 maart en 3 april om14u in de kerk.

Dankjewel mede catechisten – Chantal – Denise – Julie – Hilde.
En Julia voor het voorgaan van onze viering.
Catechiste Angela

3de Thomasdag – 7 april 2024

Sint Niklaas Morkhoven : Onderweg naar PASEN

Met as zijn we getekend
vergankelijk als we zijn,
met Uw kruis van liefde
andermaal gemerkt.
Geef, Heer,
dat we weer,
meer van Uw liefde leren leven,
dat onze broze tijd
begin zij van Uw eeuwigheid.

Michel T’Joen

Diocesane Bedevaart van Antwerpen naar Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes

Lourdes

MEER INFORMATIE / AANVRAGEN FOLDER

Ons secretariaat is telefonisch bereikbaar of ter plaatse te bezoeken na afspraak:
Hof ter Lo 8 bus 2
2140 Borgerhout
03 218 92 21
https://wordpress.dba-lourdes.org/

Christa Damen (algemeen, Anjelo)
+32 474 89 41 64 [email protected]


TWEEDE OPEN-WERF-DAG IN DE SINT-MARTINUSKERK IN OLEN

“Dit is veel indrukwekkender dan ik gedacht had”

De restauratiewerken van het houtwerk en de altaren in de Sint-Martinuskerk in Olen-Centrum zijn bijna voltooid. Toen schepen Kris Gebruers onlangs een bezoek bracht aan de werken, was hij danig onder de indruk. Zondag kan ook jij een kijkje komen nemen, tijdens een tweede open-werf-dag. Je bent welkom tussen 13.00 uur en 17.00 uur.

Begassing

Het houtwerk van de kerk was sterk aangetast door de grote klopkever en door andere houtboorders. Een begassing of fumigatie met sulfurylfluoride was de meest efficiënte manier om deze uit te roeien. Dat is in de tweede helft van september van vorig jaar gebeurd door de firma Anticimex uit Melsele. Gedurende een viertal dagen mocht er toen niemand in of in de buurt van het kerkgebouw komen. De begassingswerken zijn perfect volgens alle geldende reglementeringen uitgevoerd.

Lambrisering

Inmiddels zijn bijna alle panelen van de houten lambrisering opnieuw gemonteerd tegen de muren. Sommige van die panelen hebben enkel de begassing ondergaan. Andere zijn vakkundig hersteld. Een aantal waren in zo’n erbarmelijke staat dat ze bijna helemaal opnieuw moesten gefabriceerd worden. Achter de houten lambrisering is een zeer oude muurschildering van een lambrisering tevoorschijn gekomen. Met oeverloos geduld heeft Irina Kudriavchenko (een restauratrice muurschilderingen, afkomstig uit Oekraïne) een vierkante meter van deze schildering ontdaan van latere overschilderingen. In het paneel van de lambrisering werd op die plek een ‘deurtje’ gemaakt, zodat de eeuwenoude muurschildering zichtbaar kan blijven.

Trede

Onder de lambrisering is er over de hele lengte van de kerk langs beide zijden een trede in hout. Die tredes waren heel sterk aangetast door ongedierte én door water. Vroeger werd er namelijk bij het poetsen van de kerk vaak veel te veel water gebruikt. Mensen herinneren zich nog hoe de vorige pastoor daarbij wel eens een tuinslang hanteerde… Deze tredes werden verwijderd en heel zorgvuldig werd nagekeken welke stukken hout nog bruikbaar waren. Dat hout werd elders gebruikt, waarover verderop meer. Over de hele lengte werden de tredes totaal vernieuwd. Vooraan werden gleuven voorzien voor luchtcirculatie. Daar heeft het houtverwoestend ongedierte namelijk een hekel aan.

Biechtstoelen

De vier biechtstoelen kregen ook elk een grondige opknapbeurt. Hier waren vooral de vloerplanken in zeer slechte staat. Op sommige plaatsen was het hout totaal vermolmd. De restaurateurs hebben hier gebruik gemaakt van de beste stukken hout van de voormalige tredes. Deze restauratie is zò goed uitgevoerd dat je eigenlijk amper ziet dat er iets veranderd is: alles past prefect aan en er is nauwelijks een kleurverschil in het hout op te merken.

Varia

Ook het andere houtwerk van de kerk werd grondig onder handen genomen: de balustrade van het hoogzaal, de deuren van het portaal, de twee bidbanken onder het hoogzaal en de houten wand van de voormalige doopkapel. Het ging ‘m hier om détailwerk, dat met eindeloos geduld en met heel veel kunde werd uitgevoerd door Bruno en Dave, die beiden de eretitel ‘houttovenaar’ gekregen hebben in de Sint-Martinusparochie.

Altaren

Ook de drie altaren van de kerk ondergaan een grondige opknapbeurt. Dat gebeurt door een team van vrouwelijke restaurateurs, dat al schitterend werk geleverd heeft. Het is ongelooflijk welk een metamorfose deze drie altaren ondergaan hebben. Met eindeloos geduld wordt alles grondig gereinigd, geretoucheerd en gefixeerd. De marmerschilderingen op de altaren zijn gewoonweg schitterend om zien.

Architect

Deze werken gebeuren onder supervisie van Céryl Locht, projectleider bij de firma AltriTempi, en onder de deskundige leiding van Philip Baelus van het architectenbureel ARAT. Met hem hadden we een kort gesprek.

Wat vind jij persoonlijk van de Sint-Martinuskerk ?

Het gaat hier om een karakteristieke ‘Kempische’ parochiekerk met een rijke en goed gedocumenteerde geschiedenis, die teruggaat tot in de middeleeuwen en waarvan nog talrijke sporen van aanwezig zijn, ook al zijn die door de diverse aanpassingen door de eeuwen heen niet altijd zichtbaar gebleven, zoals de lopende restauratie heeft aangetoond. Het gaat overigens om meer dan een kerk. Zo fungeerde de toren ooit als schuilplaats voor de talrijke rondtrekkende plunderaars. Zo was het gebouw lange tijd een speelbal tussen de Norbertijnen en de wereldlijke machthebbers. Wat het meest opvalt aan deze kerk zit vervat in de manier waarop men in Olen-Centrum spreekt over ‘onze kerk’. Het blijft verbazen hoeveel interesse er is voor deze kerk en hoe ze beleefd worden in Olen. Dit is en blijft de beste garantie voor een duurzame restauratie.

Hoe verloopt de samenwerking met de kerkfabriek en de gemeente?

Uitstekend. Ook al is dat volledig de verdienste van beide partijen. De kerkfabriek koestert haar kerk als een schat en de gemeente neemt haar verantwoordelijkheid omdat ze te maken heeft met een erg gemotiveerde partner. Een goede verstandhouding tussen de beide partijen is essentieel en bepalend voor het succes van een restauratie en het behoud van deze erfgoedparel. Als die partijen mekaar hebben gevonden in dit gezamenlijk project, loopt het voor de architect bijna automatisch. Uit ervaring met andere dossiers beseffen we maar al te goed dat dit verre van evident is. Dus we prijzen ons gelukkig voor deze uitzonderlijke goede samenwerking.

Hoe verloopt de samenwerking met de firma AltriTempi?

Uitstekend. Uit het werk van de uitvoerende restaurateurs spreekt overduidelijk de liefde voor het vak en het respect voor het erfgoed dat ze met zoveel zin voor perfectie willen herstellen. Het is als architect een hele eer om met zulke vaklui te kunnen samenwerken.

Openwerfdag

Zondag kan je het voorlopige resultaat van de restauratiewerken met eigen ogen bekijken, tussen 13.00 uur en 17.00 uur. Het moment is ideaal, omdat het nieuwe eikenhout dat gebruikt werd, nog niet gekleurd is. Op die manier kan je heel duidelijk merken wat er precies aangepast is. Om een zicht te krijgen op de détails van het geleverde werk, kan je deelnemen aan een kleine prijsvraag ter plekke.

Vormselcatechese Herenthout OP STAP MET LICHT EN VUUR


Vrijdag 9 februari was een drukke dag voor onze vormelingen. Na een carnavalsoptocht door de
Herenthoutse straten, stond er ook een lichtjeswandeling voor de vormselcatechese op het
programma.
We begonnen om 18 uur aan onze wandeling met onze mooie lichtjes in de hand.
Wemaakten er een mooie staptocht van en zongen onderweg onze favoriete catecheseliedjes.


Het was leuk om te zien dat ook vele ouders ervoor kozen om mee te wandelen en te zingen.
Na een halfuurtje wandelen, kwamen we aan op Torekeschool.
Daar hielden we een korte pauze en oefenden we een nieuw lied.
Nadien zetten we onze tocht verder, iets voor 19 uur kwamen we dan aan bij de kerk.
We hebben bij het binnenkomen uit volle borst ons liedje ‘Welkom’ gezongen.
Julia ging nadien voor in een korte viering waarin het thema licht centraal stond.


Het was een mooie afsluiter van deze dag en brengt onze vormelingen weer een stapje dichter bij het vormsel.

Herenthout “Zegen alles wat het leven mooi maakt!”


Zondag 4 februari 2024
Vandaag vieren we in onze kerk het feest van Maria Lichtmis.
Alle dopelingetjes van het voorbije jaar werden samen met hun gezin uitgenodigd.
Op het middaguur verzamelen we voor een korte, sfeervolle gebedsdienst.
Kaarsjes worden aangestoken, bloemen bij het Mariabeeld gezet.
We vertellen het verhaal van Maria en Jozef die met de kleine Jezus naar de
tempel gingen en daar ontvangen werden door Simeon en Hanna.
Zelfs de allerkleinsten volgen met aandacht…

De kindjes worden gezegend, Bieke luistert de viering op met mooie muziek, een mama
en een papa lezen teksten om even bij stil te staan…
We danken God voor het nieuwe leven dat we mochten ontvangen en we vragen om bescherming.
Na afloop van de viering delen we de hartjes uit onze boom uit.
De doopkindjes mogen hun hartje mee naar huis nemen als herinnering, samen met een kaartje en een foto.

Daarna is het tijd om achteraan in de kerk wat bij te babbelen bij een kopje koffie en een bordje
poffertjes.
Lekker en gezellig! Tradities zijn er om in ere te houden, pannenkoeken horen bij
Lichtmis!
Dankjewel aan alle aanwezigen en aan alle helpende handen!
De doopcatechisten: Kim, Eva, Karin en Ann